Novi roman Balše Brkovića Aurora, po mnogo čemu, predstavlja vrhunac autorove romaneskne avanture. Motivi, teme, detalji, koji su u Brkovićevim prethodnim romanima, Privatna galerija, Paranoja u Podgorici i Plaža Imelde Markos, već doživjeli izuzetan stepen kreativne realizacije, ovdje su dodatno stilizovani i obogaćeni, zbog čega Aurora može da funkcioniše, čak i u nekom naknadnom ostrvu, kao tačka u kojoj se briljantno sustiču glavne autorske preokupacije, dok je prepoznatljiva piščeva narativna pozicija-koja majstorski spaja "lakoću" pripovijedanja i ozbiljnost izvučenih poenti-još zrelija i preciznija. Kao i prethodna tri romana, i Aurora je roman o Podgorici, o gradu koji Brković uvijek profiliše kao topos koji stoji na granici mitskog i realnog, dovoljno stvaran da identifikujemo njegove konture i likove, dovoljno fantastičan da shvatimo da, ipak, iza svega stoji piščeva deskripcija, vizija i imaginacija. No, za razliku od Privatne galerije i Paranoje u Podgorici koji su smješteni u savremenu Podgoricu , Aurora gleda unazad u Podgoricu iz tridesetih godina prošlog vijeka:taj se grad otkriva u Brkovićevom romanu na neočekivan, drugačiji način.